بسم الله الرحمن الرحیم

چند خطی برای سلطان کشور عشق :

آقــا … دلــم خیلــی تنــگ شـــده … بیــقرارم

چـه کنــم ؟؟؟

آقـــا؟؟؟

……………………….

وقتی بساط گریه مهیا نمی شود
وقتی که بغض بین گلو جا نمی شود
وقتی تمام شب به در خانه کریم
در می زند گدا و دری وا نمی شود
وقتی پس از معاینه ها گویدت طبیب
این قلب مرده است مداوا نمی شود
یک راه مانده بهر تو آن هم
زیارت است

……………………….

از این همه انزوا مردد شده ام

دیوانه رنگ زرد گنبد شده ام

امروز دلم حال کبوتر دارد

انگار که بیقرار مشهد شده ام…

…………………………..

پی نوشت :

۱      با شرایطی که من دارم ، احتمال زیاد امسال قسمتم نشه بریم پابوس

۲     غبطه می خورم . اون بارهایی هم که اومدم ، درست استفاده نکردم و قدر ندونستم

***

به انضمام :

در آسمان هشتم

روز یازدهم ماه ذیقعده سال ۱۴۸ هجرى در مدینه در خانه‏ى امام موسى بن جعفر علیه‏السلام فرزندى چشم به جهان گشود که بعد از پدر تاریخساز صحنه‏ى ایمان و علم و امامت‏شد. نام او « على » و کنیه اش «ابوالحسن» و لقبش «رضا» است.

مادر گرامى او «تُکْتَمْ» بود که پس از تولد حضرت، از طرف امام کاظم علیه‏السلام «طاهره» نام گرفت. وی در خردمندى و ایمان و تقوى از برجسته‏ترین بانوان بود. اصولا امامان پاک ما همگى از نسل برترین پدران بودند و در دامان پاک و پر فضیلت گرامى‏ترین مادران پرورش یافتند.

امام رضا علیه السلام در سال ۱۸۳ هجرى، پس از شهادت پدر بزرگوارش در زندان بغداد (در سال ۱۸۳ هجرى) در سن ۳۵ سالگى عهده‏دار مقام امامت و رهبرى امّت گردید.

مدت امامت آن حضرت بیست سال بود که ده سال آن معاصر با خلافت «هارون‏الرشید»، پنج سال معاصر با خلافت «محمد امین»، و پنج سال آخر نیز معاصر با خلافت «عبدالله المأمون» بود.

امام تا آغاز خلافت مأمون در زادگاه خود، شهر مقدس مدینه، اقامت داشت، ولى مأمون پس از رسیدن به حکومت، حضرت را به خراسان خواند تا تحت نظارت مستقیم او باشد و سرانجام حضرت در ماه صفر سال ۲۰۳ هجرى قمرى (در سن ۵۵ سالگى) توسط مأمون عباسی به شهادت رسید و در همان سرزمین به خاک سپرده شد.

ابوالفضل صالح صدر

بخش عترت و سیره تبیان

—————————————

منابع :

۱٫ طبرسى، إعلام الورى‏ بأعلام الهدى‏، ج۲، ص ۴۰٫

۲٫ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۲۴۷٫

۳٫ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۳

***

– در اول مصراع های این سروده قرار گرفته است{السلام علیک یا شمس و الشموس توشیح قسمتی از زیارتنامه ی حضرت ثامن الائمه حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) }در قالب دو غزل به مناسبت ولادت حضرت

از ازل مهر تو گردیده چراغ دل ما
لطفت ای مهر جهان تاب شده شامل ما
سر لاهوت و حمام جبروت ای شه طوس
لم یلد مادر گیتی چو تو ای نور خدا
از حریم و حرمت عالم ملک و ملکوت
متجلیست به جانت قسم ای شمس ضحی
عالم آل محمد که شد از جلوه ی تو
لیل دیجور جهان صبح فروزنده ضیاء
یا معین الضعفا کن به ضعیفان نظری
که توئی مظهر جود و کرم و لطف و عطاء
یمن میلاد تو بر جسم جهان روح دمید
ای گل گلشن توحید و مه برج وفاء
شافع شیفتگانی به صف حشر و جزاء
مظهر مکرمت و آیه ی تسلیم و رضاء
سید و سرور و سالار سرم خاک رهت
از ره لطف قدم نه به روی دیده ی ما
لب لعلت چه بسا لوءلوء منثور که سفت
شرح جانسوز غمت رفته به هر صبح و مساء
ملک طوس از قدمت گشته چو فردوس برین
واصلین در حرمت چون حرم امن خدا
سر که سودای تو دارد چه غمش گر سر نی
سینه کز مهر تو لبریز رهائی به جزاء
(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی)

***

رضا ، امام رضا ، زیارت امام رضا ، دلتنگ امام رضا