بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

مطلبی رو که می نویسم ، تحلیل و عقیده شخصی خودمه .

خب هشت سال دولت آقای احمدی نژاد هم تموم شد . هرچند که این اواخر به دو دلیل (فشارهای سنگین خارجی و سوء مدیریت داخلی) خیلی به مردم سخت گذشت . اما با تمام سختی ها از حق نمی شه گذشت … و البته علت عمده نارضایتی و ناراحتی ما حزب اللهی ها هم از ولایت گریزی و بی اخلاقی های اخیر و شاید از همه مهمتر جفای در حق فرهنگ بود .

اما گذشت …

سردار سازندگی!

چه لقب قشنگی! این لقب برازنده کسیه که لله و بی وقفه در جهت پیشبرد مملکت عزیزمون بیشترین کار و بیشترین خدمت رو کرده .

بگذریم ….

دوست داشتم منم حرف دلم رو بیان کنم . فارغ از اینکه دیگران چی بگن و چی فکر کنن …

احمدی نژاد برای من یه اسطوره بی نظیر و بی بدیل بود و خیلی دوستش داشتم و دارم .

بنظرم احمدی نژاد بنیانگزار یه سبک جدید کاری بعد از انقلابه . سبک کار جهادی . پرکار و دلسوز

اما صد حیف …

از رایی که به تو دادم اصلا و ابدا حتی ذره ای پشیمون نیستم و افتخار میکنم به اون رای …

اما اگه صد بار دیگه کاندیدا بشی دیگه بهت رای نمی دم . چون تو اون احمدی نژاد نیستی …

تو دیگه اون احمدی نژاد ولایی و صبور نیستی …

بگذریم … خوش ندارم گفته هارو منم باز مرور کنم .

بازم میگم که خیلی دوستت دارم و از جهاتی بهت افتخار می کنم …

خداحافظ

خداحافظ سردار سازندگی

………………………………

پی نوشت :

ثابت شده بهم که بصیرت مردم ما بی نظیره و مردم بهترین تصمیم گیرنده اند .

مردم بهتر می فهمن که کی سردار سازندگیه و کی سر دار سازندگی . ( بعضی جاها سردار معنی رئیس حزب می ده و بعضی وقتا معنی خط شکن و زحمتکش ) .