دکور مناجاتی

Rate this post

به یک نفر آدرس می‌دهند که در جایی منفعت زیادی است, اگر یقین کند هیچ کوتاهی نمی‌کند اما حقیقتا ما یقین نداریم به ماه مبارک رجب که در آن خیر کثیر است. ورود به این ماه خیر است خروجش هم به خیر است, ذره ای ناامیدی ندارد به هر شکلی نگاه کنید خیر دارد, منتهی ما چون یقین نداریم بی توجهیم. استاد ما می‌فرمود به یک قرص ایمان و یقین داری که همین الان آن را بخوری ساعت یا دقیقه ای بعد حالت خوب می‌شود اما اینقدر به این دعا‌ها اعتقاد نداریم و خیلی ما غافلیم. چرا می‌گوید هر کسی که یک روز روزه بگیرد در ماه رجب یا همه را بگیرد قصری از دستگاه الهی به او نشان می‌دهند که مَسکن اوست و به هیچکس هم نمی‌دهند؟! این بیانگر عظمت این ماه است. حداقل این دعاهای ماه رجب را بخوانیم چقدر مقام معظم رهبری سفارش می‌کنند, زیرا امام شناسی دارد، نبوت دارد، توحید دارد و قیامت دارد, جالب اینجاست که این ماه رجب با عالم برزخ و قبر ارتباط مستقیم دارد, چون در برزخ به فرموده‌ی امام صادق علیه السلام، اهل بیت علیهم السلام برای ما کاری انجام نمی‌دهند, یک کاری برای خودتان انجام بدهید, شاید قیامت را تضمین کرده ایم ولی عالم برزخ داستان دیگری دارد.

انسان توبه را با آرزوهای واهی عقب می‌اندازد.
پیرامون حکمت صدوپنجاه نهج البلاغه مطالبی را از مولایمان امیرالمومنین علی علیه السلام عرض کردیم. حضرت در ادامه می‌فرمایند: “وَ یُرَجِّی التَّوْبَهَ بِطُولِ الْأَمَلِ” به راستی امیدوار به توبه است ولی این توبه را با آرزوهای واهی عقب می‌اندازد و می‌گوید حالا که ما جوان هستیم وقت داریم این کار را می‌کنیم آن کار را می‌کنیم بعدا توبه می‌کنیم, آن کسی هم که پیر است همین را به نوع دیگری می‌گوید, فرقی نمی‌کند و مدام امروز و فردا می‌کند, امروز نشد فردا, این لیله الرغائب نشد سال بعد، از کجا معلوم سال آینده کی زنده است یا ماه رجب سال بعد کی زنده است, اصلا کی می‌تواند به ماه رمضان برسد, واقعا یک عده ای در این طول امل و آرزو که شب جمعه گذشته در مسجد مقدس جمکران عرض کردیم غرق شده اند, این طول امل زندانی دارد “وَ حَبَسَنِی عَنْ نَفْعِی بُعدآمالی” من هنوز به خودش نرسیده ام به سودش فکر می‌کنم و این زندانی دارد. اما چه آرزویی است که معنای شوق و رغبت می‌دهد؟ آن آرزویی که انسان را به خدا می‌رساند آن فرق می‌کند لذا آن حاجت است این‌ها آرزو است.

باید آرزوهایت را از حوائجت جدا کنی, بهترین حاجت این است که خدا به انسان توفیق توبه بدهد و نگذارد آرزوها تو را گیج کند “الْغَافِلِینَ الْمُبْعَدِینَ” که خیلی سخت است. حضرت می‌فرمایند اگر تو واقعا دقت کنی این گونه نباید باشد “وَ یُرَجِّی التَّوْبَهَ بِطُولِ الْأَمَلِ” واقعا این آرزوها دارد بعضی‌ها را خفه می‌کند, لذا خیلی‌ها موفق نمی‌شوند که در این مجالس بیایند، خیلی‌ها موفق نمی‌شوند نماز اول وقت بخوانند، خیلی‌ها موفق نمی‌شوند روزه بگیرند حالا یکی بدنش مشکل دارد ولی ناراحت است که این توفیق را از دست داده است, بعضی‌ها دستور دادند از باب استحباب صدقه بدهند. خدا به حق حضرت زهرا سلام الله علیها ما را از این آرزو‌ها دور کند “یا مَنْ بِدُنْیاهُ اشْتَغَلَ // قَدْ غَرَّهُ طُولُ الاَمَلِ” واقعا بعضی‌ها مغرور شدند به آرزوهای طولانی “اَلْمَوْتُ یَأْتِی بَغْتَهً // وَالْقَبْرُ صُنْدُوقُ الْعَمَلِ” (دیوان منسوب به امیرالمومنین علیه السلام) یعنی بدان مرگ به یکباره یقه ات را می‌گیرد. فقط خدا کند مرگ که سراغ ما می‌آید در گناه نباشیم این دیگر خیلی بداست.